Ik ben spontaan een tikkeltje impulsief en soms een beetje naïef.
Mijn man is rustig wil zekerheid en geeft geborgenheid.
Het was geen liefde op het eerste gezicht. Onze relatie was een bewuste keuze.
We zochten allebei een partner met een bepaalde zelfstandigheid. Hij wilde een vrouw die zijn werk zou accepteren lange dagen en veel weg. En ik zocht een man die mij vrij kon laten.
Wij hebben elkaar via het internet leren kennen. Wel zijn we er allebei van overtuigd dat we uiteindelijk ook zonder computer elkaar hadden gevonden.
Al lagen onze huizen zo’n 100 km bij elkaar vandaan. Wij horen bij elkaar.
Ik had al een zoontje en wilde die eerste ontmoeting tussen die twee even uitstellen. Maar nee, hij stond erop dat ze elkaar de eerste dag gelijk zouden ontmoeten. Wat heerlijk een vent die echt voor mij/ons gaat.
Al snel nam ik het initiatief in onze eerste afspraak
Hij had al aangeven een beetje verlegen te zijn. Geen probleem ik niet!
Dus de eerste keer dat wel elkaar zagen heb ik ongeveer na een uur kletsen gevraagd of hij mij leuk vond.
Toen hij met ja antwoorden sprong ik bij hem op schoot en gaf hem mijn eerste zoen.
Die middag ontmoet hij mijn zoon, de band tussen die twee is geweldig.
Het was al snel duidelijk dat ik niet zijn kant op kon verhuizen. Gelukkig was het krijgen van een baan hier niet moeilijk voor hem. Klein wereldje dat kraanwereldje en ons kent ons.
Dus dat was snel geregeld.
Hij kon bij mij intrekken. En met een half jaar woonden we samen.
Hij wilde heel graag kinderen. Maar liet die keuze geheel bij mij.
Wij besloten eerst voor een huis te kijken. Ons huis hadden we al snel gevonden.
De zwangerschap volgde ook snel.
Met het rond krijgen van de financiering vroeg de hypotheker of we niet beter konden trouwen waarop we alle twee volmondig met JA antwoorden.
Ons huis is klaar en onze zoon word geboren. Na wat wikken en wegen wordt een paar jaar later ook onze prinses geboren.
Nu is ons gezin compleet.
Als ik niet gelukkig ben is mijn gezin ook niet gelukkig.
Als mijn gezin gelukkig is ben ik ook gelukkig.
Heerlijk hoe wij soms van mening verschillen.
Ik geniet van onze gesprekken.
Ik kan ergens helemaal vol van zijn en dan reageert hij rustig en bedeest.
Terwijl op het moment dat ik dan een stapje terug doe hij vaak enthousiast wordt en ik weer op mijn buurt rustig en bedeest reageer. Op die mannier vullen we elkaar prima aan of geven we elkaar net even dat zetje in de goede richting.
Ik had geen rijbewijs, hij vond dat een must have.
Wat geweldig mijn wereld wordt groter en ik besluit dat het tijd is voor de volgende stap.
Ik wil iets voor mijzelf beginnen. Nadat we alles uitvoerig hebben besproken.
Heb ik de steun van mijn man. En heb ik genoeg vertrouwen om mijn plan te laten slagen.
Vanaf het moment dat we ons nieuwe huis betrekken is het toilet al een doorn in ons oog met houtenschrootjes. Vreselijk. Maar ja.. Tijd /Geld.
Nu ben ik het zat.
Een gesprek tussen man en vrouw aan de telefoon.
Schat wist je dat achter de schrootjes in ons toilet ook nog tegels zitten.
Wat heb je gedaan.??
Ik ben begonnen met slopen, van het toilet.
Schat ik geef je groot gelijk.. Of dat wij ons nu ergeren aan een toilet met houtenschrootjes of een leeg toilet.
Dank je wel schat. Ik hou van je. Tot vanavond.
We blijven elkaar verrassen. Heerlijk.
Ik heb een man die mij door en door kent, mij op handen draagt en mijn geheimen kent en toch onvoorwaardelijk van mij houd.
Ik ben een vrouw. Die heel zuinig is op deze/haar man. Want ik denk dat er maar weinig mannen zijn die het met zo’n vrouw als ik uithouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten